10:45 PM
Anonymous
“เรื่องนี้คงเป็นไปไม่ได้ แม่ทัพซงหนีไปได้ตั้งไกล แล้วเค้าจะถูกจับกุมตัวกลับมาได้ ในช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงแค่วันเดียวได้ยังไงกัน?” บัณฑิตซอตั้งข้อสังเกต
“แค่ทาสคนนึงตายไป ท่านจะกังวลไปทำไม อย่าคิดมากเลยใต้เท้า”
“บังอาจ เจ้าจะพูดจาสามหาวเกินไปแล้ว”
“น่าสังเวชจริง ๆ เจ้าคิดว่ามีคนที่ติดตามเจ้าจริง ๆ รึไง? เมื่อเจ้าถูกคุมขังไปตลอดชีวิต ก็ต้องทนอยู่กับโซ่ตรวนไปตลอดด้วย สิ่งเหล่านี้มันสมกับคนอย่างเจ้าอย่างนั้นรึ ทุกอย่างมันกลายเป็นอดีตไปหมดแล้ว เริ่มต้นใหม่กับข้าดีกว่าน่า ถึงตอนนั้นเจ้าจะเป็นต้นไม้ใหญ่ และจะมีแต่คนที่มาปรนนิบัติเจ้า” ท่าเสนาบดีกล่าว
“นี่คงจะเป็นคำตอบได้กระมัง”
“ถือซะว่าข้ามองคนผิดไปละกัน เจ้ากลับไปได้แล้วล่ะ ซงแทฮาตายไปแล้ว ผู้คนที่เคยร่วมสู้กับเจ้าก็ตายกันไป..จนหมดสิ้นแล้ว ประเทศทั้งประเทศจะหวังพึ่งเด็กคนเดียวได้เหรอ พวกเจ้าคิดง่ายเกินไปแล้ว เจ้ากลับไปใช้ชีวิตอย่างดักดานไปตลอดชีวิตนั่นแหละ เจ้าน่ะ ช่วยส่งเค้ากลับไปที” พูดจบท่านเสนาบดีก็เดินออกไป
“ค่ะ คนอายุสามสิบกว่า ชีวิตคงจะลำบากมากสินะ” นางโลมพูดขึ้น
“นังคนนี้ เจ้ากำลังดูถูกข้ารึไง?”
“แล้วท่าน จะให้ข้าเคารพท่าน หรือยกย่องท่านเหรอ? อุตส่าห์สู้แทบตายเพื่ออุดมการณ์ แต่สุดท้ายก็ล้มไม่เป็นท่า คงอึดอัดมากสิท่า สุดท้ายคงเอาแต่นึกถึงเรื่องอดีตเพื่อคอยปลอบใจตัวเองสินะ” นางโลมแกล้งพูดดูถูก
บัณฑิตซอถึงกับโมโห ตวาดเสียงดัง “หุบ ปากเดี๋ยวนี้นะ”
“ทำไมโลกนี้ ถึงไม่ยอมตอบแทนข้าบ้าง ท่านเป็นคนที่ชอบกล่าวโทษคนบนโลกไม่ใช่หรือ รู้มั้ยท่านเสนาบดี คอยมองหาคนที่ต้องการมาตลอด ทำไมท่านเสนาฯถึงไม่ส่งท่านไปนอนคุก แต่กลับพาท่านมาที่นี่ แค่ยอมทำตามใต้เท้าบอก ท่านจะได้ชื่อเสียง พร้อมกับความสำเร็จ หึ ๆ ท่านไม่อยากจะได้รับความเคารพนับถือจากคนหรือ ลองเก็บไปคิดให้ดีเถอะ”
นางโลมเดินออกไปอีกคน ทิ้งให้บัณฑิตซอสับสน ครุ่นคิดหนัก ก่อนที่จะตัดสินใจทำตามที่ท่านเสนาบดีบอก
เฮวอน แทกิล และแทฮา อยู่ในที่หลบซ่อนตัว แต่แทฮายังเป็นห่วงบัณฑิตซอ จึงคิดที่จะกลับไปฮันยางเพื่อดูว่าเขาปลอดภัยหรือไม่
“อีกเดี๋ยวพอฟ้าสาง ข้าก็จะกลับไปที่ฮันยาง” แทฮาบอก
“อย่าพูดตลกดีกว่าน่า ลองมองหน้านาง แล้วถามตัวเองว่าจะไม่สนใจนางได้ลงรึ?”
“ข้าต้องกลับไปดูบัณฑิตซอ ว่าปลอดภัยรึเปล่า?”
“เค้าเป็นอะไร เค้าเจ็บป่วยอยู่รึคะ?” เฮวอนตกใจ
“ได้ยินว่าเกิดเรื่องขึ้น ข้าต้องเฝ้ารัชทายาท เพื่อขอให้พระองค์คุ้มครองพระนัดดา” แทฮาบอกความตั้งใจของเขา เพราะต้องการให้องค์รัชทายาทช่วยคุ้มครององค์ชายซ็อกยอน
“ฮึ ๆ เลิกพูดโง่ ๆ สักที รักษาชีวิตองค์ชายน้อยให้ได้ก่อนเถอะ”
“นี่ไม่ใช่เรื่องของเจ้า”
“คนของเสนาบดีกำลังออกตามล่าตัวของพวกเราไปทั่วทั้งแผ่นดิน ในตอนนี้ควรจะหาที่หลบภัย จะต้องไปหาสถานที่ปลอดภัย เพื่อให้มั่นใจว่าองค์ชายไม่เป็นอะไร มันต้องรักษาชีวิตไว้ก่อน” แทกิลบอก แต่แทฮาไม่ได้โต้ตอบอะไร
“ช่วงเวลาที่ท่านหายตัวไป ข้าหลงนึกว่าเกิดอะไรขึ้นกับท่าน เลยคิดว่าจะพาองค์ชายไปหาพี่ชายข้า แต่โชคดีที่ได้มาพบกัน หลังจากที่ข้าได้มาคิดทบทวนดูแล้ว ข้ารู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรที่จะปกป้ององค์ชายน้อย ข้าคิดว่าข้าจะคืนองค์ชายน้อยให้ท่าน แล้วตัวข้าก็ไปจากที่นี่ซะ” เฮวอนบอก
“น้องหญิง” แทฮาปราม ก่อนที่เฮวอนสารภาพ “เพราะข้าเคยหลอกลวงท่านไว้”
ยังไม่ทันที่เฮวอนจะพูดอะไรต่อ ทั้งสามคนก็ต้องรีบหลบซ่อนตัว เพราะพวกไล่ล่าตามมาทัน ทั้งสามค่อย ๆ แฝงกายออกไปจนรอดพ้นสายตาพวกไล่ล่าไปได้
กี๊ตบงและอ๊บบ๊กเลี้ยงลูกน้องก่อนจะเริ่มลงมือทำงานใหญ่
“พอถึงสิ้นเดือนนี้ พวกเราจะลงมือครั้งใหญ่” ชายหน้าหล่อผู้บงการบอก
“เป็นงานใหญ่ ใหญ่มาก ๆ เลยนะ” แคลองเสริม
“แค่กระโดดเข้าไปในวงตะลุมบอนกัน สำหรับเราก็เรื่องใหญ่แล้ว ฮะ ๆ ๆ”
“มีใครเข้าร่วมอีกมั้ย?” ทั้งกี๊ตบงและอ๊บบ๊กหัวเราะชอบใจ
“อีกสักสองสามวัน ทาสจากทุกที่ก็จะมารวมตัวกันที่นี่ พอถึงสิ้นเดือนพวกเราจะบุกไปกองเสบียง จากนั้นก็วางเพลิงกองทะเบียนทาส” ผู้บงการบอกอีก
“กองเสบียงนี่ก็ เป็นที่เก็บอาหาร กับไม้ฟืนของพวกทหารสินะ ส่วนกองทะเบียนทาส ก็คงเป็นที่เก็บเอกสารของพวกทาสใช่มั้ย? จะวางเพลิงที่นั่นเหรอ?”
“ถ้ากองเสบียงทหารกองหนุนถูกเผาจนไม่มีอาหาร ประชาชนทุกหย่อมหญ้าจะลุกฮือ จะทำให้เกิดความไม่สงบ จนพวกทางการรับมือได้ยาก กองทะเบียนทาสเกิดไฟไหม้ ทาสในสถานที่ราชการจะลุกฮือ จนเกิดการจลาจลทั้งนอกใน และถ้าเกิดการจลาจลไปทั่ว พวกทหารก็หมดปัญญาที่จะรับมือหรือปราบปรามได้หมดจริงมั้ยพี่ชาย”
อ่านละครแทกิล ยอดพยัคฆ์นักล่า วันที่ 14 ม.ค.55
ติดตามชม แทกิล ยอดพยัคฆ์นักล่า ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ออกอากาศทุกวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 18.00 – 19.30 น.
ที่มา เดลินิวส์
0 comments:
Post a Comment